محمد بن ابراهیم بن حیونمحمد بن ابراهیم بن حیون (متوفای ۳۰۵ق)، پیشوای حدیث اهل‌سنت و عالم به علل حدیث در قرن سوم و چهارم هجری قمری در اندلس بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله، محمد بن ابراهیم بن حیون، از مردم وادی حجاره اندلس بود. به مشرق سفر کرد و مدت پانزده سال سرزمین‌های شرقی را درنوردید و در صنعاء، مکه و بغداد حدیث شنید و با گروهی از پیروان و یاران احمد بن حنبل دیدار کرد. او پیشوای حدیث و مردی عالم به علل حدیث بود پیش از او در اندلس کسی از او آگاه‌تر به حدیث نبود. او ضبط کننده‌ای محکم کار بود و از پیروی مذهب مالک سر باز زد. بسیاری از حافظان حدیث در اندلس از او روایت کرده‌اند. [۲]
ابن فرضی، عبدالله بن محمد، تاریخ العلماء بالاندلس، ص۲۸.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۸۲. رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 305 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | علمای اندلس قرن 3 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 4 (قمری)
|